10فوریه 2022 - شکست داروی دیابت نوع 2 متفورمین به این معنی است که این دارو نمی تواند به اندازه کافی سطح گلوکز خون را کنترل کند. بر اساس مطالعه جدیدی که در مجلهClinical Endocrinology & Metabolism  منتشر شده است، شکست داروی دیابت نوع 2 متفورمین شایع است و با ویژگی های خاصی، به خصوص سطح هموگلوبینA1c  بالاتر (معیار اندازه گیری طولانی مدت خون) قبل از شروع مصرف دارو، مرتبط است.

متفورمین، به طور گسترده ای به عنوان داروی خط اول برای دیابت نوع 2 در نظر گرفته می شود و مشخصات کلی ایمنی و اثربخشی آن عالی در نظر گرفته می شود. این دارو ممکن است علاوه بر کنترل قند خون، مزایای دیگری نیز داشته باشد، از جمله خطر کمتر بیماری‌های نورودژنراتیو و خطر کمتر نیاز به تعویض مفصل، مزایایی که ممکن است با بهبود کلی عملکرد سلولی در سراسر بدن مرتبط باشد. اما گاهی متفورمین برای کنترل قند خون کافی نیست و بخش بزرگی از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 که به تازگی این بیماری برای آنها تشخیص داده شده است، مصرف متفورمین را متوقف می کنند- احتمالاً به دلیل طیفی از عوامل، از جمله عوارض جانبی گسترده اما معمولاً موقتی مانند ناراحتی گوارشی. مصرف متفورمین همچنین خطر کمبود ویتامین B12 را افزایش می دهد، بنابراین نظارت بر این مشکل بالقوه نیز مهم است.

در این مطالعه، محققان از سوابق سلامت الکترونیکی از یک گروه متنوع از 22047 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 که شروع به مصرف متفورمین کردند، برای شناسایی عوامل مرتبط با شکست متفورمین استفاده کردند. میزان کلی شکست متفورمین - که به عدم دستیابی به سطح هموگلوبین A1c زیر 7٪ در 18 ماه پس از شروع دارو، یا نیاز به اضافه کردن یک داروی کاهش دهنده گلوکز اضافی تعریف می شود - 33٪ بود. محققان یک مدل آماری را طراحی کردند که شامل تعدادی از عوامل مرتبط با شکست متفورمین بود، از جمله سطح A1c در زمان شروع دارو، سن، جنس، و نژاد یا قومیت.

میزان هموگلوبین A1c در زمان شروع دارو با میزان شکست متفورمین مرتبط است

همانطور که در مقاله ی این مطالعه اشاره شده است، محققان دریافتند که سطح A1c در زمان شروع دارو، بزرگترین عامل در پیش بینی شکست متفورمین است، هرچه سطح هموگلوبین A1c در زمان شروع درمان بالاترباشد، احتمال شکست متفورمین بیشتر می شود. هنگامی که محققان با این عامل شروع کردند، افزودن عوامل دیگر- سن، جنس، و نژاد یا قومیت - کارایی مدل را در پیش‌بینی شکست متفورمین بهبود بخشید. با این حال، برخی از عوامل دیگر به تنهایی شکست متفورمین را پیش‌بینی نمی‌کردند. برای مثال، زمانی که محققان عوامل دیگر را کنترل کردند، نژاد یا قومیت به طور قابل توجهی با خطر شکست متفورمین مرتبط نبود. این نشان می دهد که تعامل بین عوامل مختلف- مانند سطح A1c در شروع و نژاد یا قومیت - ممکن است در پیش بینی مواردی که مصرف متفورمین منجر به کنترل کافی گلوکز خون نمی شود، مهم باشد.

محققان نتیجه گیری کردند که بر اساس این نتایج، استفاده از داده‌های بالینی موجود می‌تواند برای شناسایی بیمارانی که در معرض خطر بالای شکست متفورمین هستند، بکار گرفته شوند، تا افرادی که ممکن است از نظارت دقیق‌تر و تشدید زودتر درمان سود ببرند، شناسایی گردند.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2023/02/10/metformin-failure-common-in-type-2-diabetes-linked-to-certain-factors/